Każdy z nas czegoś się boi. Czasami nasze strachy są czymś bardzo błahym jak na przykład strach przed pająkami lub myszami. Strach wykształcił się na drodze ewolucji, aby ostrzegać nas przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Czasami jednak nasz strach przybiera ogromne rozmiary. Prawdziwy problem zaczyna się w chwili, kiedy zaczynamy się bać kontaktów z innymi ludźmi. Nie ma w tym niczego nadzwyczajnego. Każdy odczuwa lęk zarówno przed klasówką czy też przed ważną rozmową z szefem. W takich sytuacjach zaczynamy się stresować, ponieważ chcemy dobrze wypaść i pokazać się z jak najlepszej strony. Niestety w niektórych przypadkach taki lęk zaczyna nam utrudniać funkcjonowanie w życiu codziennym. W pewnym momencie odczuwany strach zaczyna nas blokować i uniemożliwiać podjęcie pewnych działań. Jeżeli tak się dzieje oznacza to, że nasz wewnętrzny lęk przybrał formę fobii. Najbardziej wpływająca na nasze życie oraz funkcjonowanie jest fobia społeczna nazywana również lękiem społecznym. Jest to trzecie najczęściej występujące na świecie zaburzenie psychiczne zaraz za depresją oraz uzależnieniem od alkoholu. Ponadto fobia społeczna najczęściej dotyka właśnie osoby młode, wchodzące w okres dojrzewania. Objawy występowania takiej fobii są często mylone z nadmierną nieśmiałością lub też wrażliwością.
Fobia społeczna u nastolatków charakteryzuje się podwyższonym poziomem lęku, który przekłada się na unikanie sytuacji towarzyskich oraz publicznych wystąpień, nawet jeżeli mają one miejsce wśród znanych sobie osób. Osoby takie mają silną obawę przed odrzuceniem oraz tym, że zostaną skrytykowani. Często się wstydzą, żeby coś powiedzieć, po czym sami siebie oceniają krytycznie, stwierdzając, że lepiej nic nie mówić, bo „wyjdę na głupka”. W niektórych przypadkach osoby z fobią społeczną mają duży problem z odpowiadaniem na lekcjach, ponieważ boją się skompromitować, krępują tym, że inni ludzie na nich patrzą i widzą ich zdenerwowanie i roztrzęsienie. Z czasem jednak zaniedbana fobia będzie się pogłębiać na tyle, że takie osoby zaczną unikać wykonywania publicznie podstawowych czynności jak na przykład zjedzenie drugiego śniadania w towarzystwie innych.
W odróżnieniu od innych rodzajów fobii osoby z lękiem społecznym cały czas narażone są na bodźce, które potęgują odczuwany strach. Przez to osoba taka odczuwa niepokój przez cały czas. Fobicy społeczni codzienne czynności – jak pracę zawodową czy zajęcia w szkole – okupują ciągłym stresem. Dodatkowo często nie czują się rozumiani przez innych ludzi. Dlatego takie osoby poszukują bezpieczeństwa w samotności oraz mają duże problemy z nawiązywaniem nowych znajomości. Z czasem, gdy nie leczona fobia będzie się nasilać, może dojść do sytuacji, że dotknięta nią osoba nie będzie w stanie opuścić własnego domu lub też jednego pokoju.
Fobia społeczna niesie ze sobą również określone objawy somatyczne. Są to nagłe czerwienienie się na twarzy, pocenie rąk, przyspieszona akcja serca, wzrost ciśnienia krwi oraz bóle brzucha. Często pojawiają się również kłopoty z koncentracją, drżenie rąk, wymioty i mdłości. W skrajnych przypadkach może dojść do ataku paniki.
Fobia społeczna zawsze pociąga za sobą obniżoną samoocenę oraz osobowość introwertywną. W związku z tym podjęcie leczenia przez takie osoby jest trudniejsze, ponieważ starają się stłumić swoje lęki i wychodzą z założenia, że sami powinni sobie z nimi poradzić. W chwili, kiedy im się to nie udaje, często stają się zdruzgotani swoim niepowodzeniem i nasilają swoje przekonanie, że są do niczego. Zaczynają analizować swoje działania i w większości przypadków są z nich niezadowoleni. W efekcie fobia społeczna zaczyna się pogłębiać, a jednocześnie taka osoba wykonuje duży krok w kierunku pojawienia się depresji. Kolejnym krokiem niestety często jest sięgnięcie po różnego rodzaju środki odurzające, które na chwilę pozwalają nam pozbyć się natrętnego i nieustępliwego strachu. Wiemy jednak, że takie działania są krótkotrwałe, a ich efekty mogą doprowadzić do ciężkiego uzależnienia.
Na szczęście fobię społeczną można leczyć. Stosuje się tu przede wszystkim oddziaływanie psychoterapeutyczne. Czasami można je wspomóc leczeniem farmakologicznym. Na chwilę obecną najskuteczniejszymi metodami leczenia lęku społecznego są zorganizowane terapie grupowe oraz indywidualne.
Najnowsze komentarze